استفاده از روش سل– ژل برای ساخت فیبرهای متنوع در میکرواستخراج فاز جامد برای جداسازی و اندازه گیری ترکیبات آلی فرار در نمونه های آبی با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی گازی با دتکتور یونیزاسیون شعله

تکنیک سل-ژل برای تهیه سه فیبر میکرواستخراج فاز جامد برای استخراج ترکیبات آلی فرار، متیل ترسیوبوتیل اتر، تترا هیدروفوران، بنزن، نرمال هپتان، متیل ایزوبوتیل کتون، تولوئن، تتراکلرواتیلن، اتیل بنزن و اورتو زایلن از نمونه های حقیقی آبی با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی گازی با دتکتور یونیزاسیون شعله مورد استفاده قرار گرفت. این فیبرها با سه پوشش پلیمری مختلف ساخته شدند: پلی دی متیل سیلوکسان، پلی اتیلن گلیکول و پلی اتیلن گلیکول تقویت شده با نانوتیوب. تمام پارامترهای موثر بر کارایی استخراج مانند دمای استخراج ، زمان استخراج، سرعت همزن، اثر نمک و دمای واجذب برای هر فیبر به طور جداگانه بررسی شده و بهینه شدند. تحت شرایط بهینه، دامنه خطی برای ترکیبات آلی فرار با فیبر پلی دی متیل سیلوکسان، پلی اتیلن گلیکول و پلی اتیلن گلیکول اصلاح شده با ذرات نانولوله های کربنی به ترتیب برابر 2000-05/0، 2000-004/0 و 2000-002/0 نانوگرم بر میلی لیتر بدست آمدند. همچنین حد تشخیص کیفی ( برای 3 بار اندازه گیری) برای این سه فیبر به ترتیب معادل 10-02/0، 1-002/0 و 5/0-001/0 نانوگرم بر میلی لیتر و تکرارپذیری ( برای 3 بار اندازه گیری) به ترتیب معادل 57/7-23/3% بدست آمدند. به علاوه تکرار پذیری در ساخت فیبرهای مذکور نیز ( برای 3 فیبر ساخته شده تحت شرایظ کاملا یکسان) نیز به ترتیب معادل 91/8-91/2% اندازه گیری شد. در کل فیبر پلی اتیلن گلیکول اصلاح شده با ذرات نانولوله های کربنی کارایی بهتری داشت به طوری که در شرایط بهینه، کارایی استخراج آن در مقایسه با فیبر پلی دی متیل سیلوکسان 7 برابر و نسبت به پلی اتیلن گلیکول 2 برابر بهتر بود. کلمات کلیدی : میکرواستخراج فاز جامد؛ ترکیبات آلی فرار؛ سل-ژل؛ نانولوله های کربنی چند دیواره؛ نمونه های آبی